Myto Ćišinskego pósćijo Załožba za serbski lud za pśesegajuce zasłužby na pólu serbskeje kultury, wuměłstwa abo wědomnosći. Z nim spomina se na klasikarja serbskeje literatury Jakuba Barta-Ćišinskego (1856-1909). Załožba pósćiwa toś to myto kužde druge lěto wuznamnym wósobinam z Górneje a Dolneje Łužyce.

Pósćenje Myta Ćišinskego a Spěchowańskego myta Ćišinskeho jo na swětosnosći dnja 18. oktobra 2025 zeger 16 w Smochčańskem kubłanišću swětego Bena w Smochćicach (pla Budyšyna) pśewzeła kněni Barbara Klepsch, Statna ministaŕka za kulturu a turizm Lichotnego stata Sakska.

Myto Ćišinskego 2025 pósći se Mětoju Weclichoju (Měrćin Weclich) za jogo statkowanje ako drogurubaŕ serbskeje popularneje muziki a zaměrne spěchowanje spiwnego dorosta.

Wón jo ako nejmłodšy wót tśich źiśi na małem byśu w Kukowje wótrosł. Južo jěsno nawuknjo wót mamy a nana, se teke pó šuli gratu pśimaś. Wóni su žywe pód gronidłom "Źěłaj a spiwaj ", muzika słuša k wšednemu dnju ako klěb. Graśe na klawěrje nawuknjo w Pančičanskem kloštarju. Pó abiturje a wójaŕskej słužbje koordiněrujo kulturne projekty w gmejnskem zwězku, jo redaktor Noweje doby, grajo w kupkoma "Tafun" a wót 1989 profesionelnje w band "Oberland". Tśi lěta pózdźej pak se k žurnalizmoju do Serbskich Nowin wrośiju, daniž 2020 na wuměńk njepójźo.
Ako komponist a spiwaŕ jo wuwijał wót 1990tych lět sem nowu serbsku rěcnu kulturu, dokulaž jo našu rěc na doněnta njeznatu wašnju zwuraznjenja interpretěrował - ze zabawneju muziku, wósebnje pak z baladu a šansonom.
Wót samskego casa sem pyta Weclich zaměrnje spiwne talenty mjazy źiśimi w serbskich a dwójorěcnych šulach a młode spiwaŕki a młodych spiwarjow a jich wuměłske kubłanje spěchujo.
Mimo togo jo stwóriśel wjele woblubowanych spiwograśow a oratorijow a jo zestajał a wudawał 11 CDjow.
Zakład jogo statkowanja jo mócna swójska motiwacija, z kótarejuž jo teke wutwórił priwatny kulturny a muzikowy management w Serbach.

Spěchowańske myto Ćišinskego 2025 pósći se Julianoju Nycyju (Julian Nyča) za jogo wurědne zasłužby pśi zapśimjeśu serbšćiny a serbowědnych temow w digitalnych medijach.

Julian Nyča jo se naroźił 1988 w Budyšynje. Pó złoženju abitury na Budyšyńskem Schillerowem gymnaziju jo studěrował na Humboldtowej uniwersiśe w Barlinju slawistiku z wósebnym fokusom na južnosłowjańske rěcy a kultury.
Pó studiju a wrośenju do Łužycy jo statkował mjazy drugim ako redaktor serbskego kulturnego casopisa Rozhlad, ako wědomnostny sobuźěłaśeŕ Serbskego instituta, ako projektowy sobuźěłaśeŕ Rěcnego centruma WITAJ (app "sotra") a ako docent za rěcne kurse serbšćiny. Tuchylu źěła w projekśe "ZARI - seś za serbsku rěc a regionalnu identitu" ako projektowy nawjedowaŕ za wobłuk rěcnego kubłanja.
Pśewažnje cesnoamtski pósćiwa se rozšyrjenju serbskeje rěcy a serbskich wopśimjeśow w digitalnych medijach, wót 2005 jo awtor a administrator nimskeje Wikipedije a wót 2011 wót njogo natwarjoneje górnoserbskeje Wikipedije. Mjaztym su něźi 4000 fotografijow a grafikow, kótarež jo k serbskim temam zgótowił, online wózjawjone.

Wó pósćenju mytow jo kuratorij Myta Ćišinskego pód nawjedowanim pśedsedarja Załožboweje rady Marka Kowarja 14. junija 2025 rozsuźił.

Wobej myśe pósćijotej se z wopismom a cesneju glicku z pódobnosću Ćišinskego. Głowne myto jo z 12.000 euro dotěrowane, spěchowańske z 4.000 euro.

kontakt za napšašowanja:
Michaela Mošowa
Załožba za serbski lud
telefon: 03591 550320
m.mosowa@zalozba.de

program za swětocnosć 
lawdacija lawreatoju Myta Ćišinskego M. Weclichoju 
lawdacija lawreatoju Spěchowańskego Myta Ćišinskeho J. Nyči